Türkoğlu ilçesi Yeşilyöre Mahallesi’nde yaşayan 19 yaşındaki cam kemik hastası İkra İmalı, 1 buçuk yıl Türkoğlu’nda bir rehabilitasyon merkezinde fizyoterapist takviyesi alarak, ayaklarının üzerine basmaya başladı. Kendisi üzere cam kemik hastası olanlara bu yolda kararlı ve inanmaları gerektiğini söyledi.
19 yaşından sonra birinci kez da takviyesiz bir formda ayaklarının üzerine basmaya başladığını söyleyen İkra İmalı, “Ben 19 yaşındayım ve cam kemik hastasıyım. Bir buçuk yıldır rehabilitasyon merkezinde eğitim alıyorum. Buraya geldiğimde kendimde o gücü görmüyordum. Yalnızca emekliyordum. Özel gereksinimlerim da annemden, babamdan ve kardeşlerimden takviye alıyordum. Buraya geldikten sonra ayaklarıma, kollarıma kuvvetlendirme, tartılar takılarak kendimi güçlendirdim. Birinci ayağa kalktığımda takviyesiz bastığımda, daha evvel ya hiç kalkamayacak üzere hissediyordum ve fizyoterapistim bana yapabilirsin dediğinde, ben yapamam demiştim. O birinci adımı attığımda yapabiliyormuşum dedim. Cam kemik hastası da bunu takviyesiz bir biçimde yapabiliyormuş. O an güya bir yerlerim kırılacakmış üzere hissettim lakin, kırılmadı. Demek ki olabiliyormuş. Kendi isteğimizle her şeyi başarabiliyormuşuz. 19 yaşından sonra birinci kez da takviyesiz bir formda ayaklarımın üzerine basmaya başladım. 19 yıldır güya bu türlü hiç ayaklarımın üzerine basamayacakmış üzere hissediyordum. 1 buçuk yıl çalışma ile ayaklarının üzerinde tek başına durabiliyorsun. Cam kemik hastası olan arkadaşlarıma buradan seslenmek istiyorum. Bence onlar da bunu yapabilirler. Ayakları üzerinde durabilirler. Bir yerlerim kırılabilir diye korkmasınlar” dedi.

Fizyoterapist Ümmühan sarı ise, “İkra ile 1 buçuk yıldır beraberiz. Bir arada egzersizlerimize devam ediyoruz. Hoş ve keyifli bir süreç devam ediyor. İkra çok azimli ve kararlı bu mevzuda. Hoş bir biçimde ilerliyor. Birinci başta bu türlü değildi. Ailesi de çok korkuyordu. Biz onlara süreci anlattık. Cam kemik hastası olduğundan ötürü bu vakte kadar hiç kalkmamış, yürüyememiş. Buna yürek edememiş. Biz bu durumda nasıl yaklaşılması gerektiğini bildiğimiz için, aileye de, İkra’ya da biz bu durumu anlattık. Evvel kas kuvvetini arttırdık, kemiklerimizi güçlendirdik. Daha sonra da yürümeye başladı. İkra buraya birinci geldiğinde sürünme stili emekliyordu. Günlük hayat aktivitelerinde ailesine çok bağımlıydı. Toplumsal olarak daha çekimserdi. Kalabalık ortamlara girmekten çok çekiniyordu. Biz İkra’yı hem cesaretlendirdik, buraya gelerek hem ruh hali olumlu manada inanılmaz derecede yükseldi hem de fizikî olarak farklı bir boyuta geçtik. Artık takviyesiz yürüyebiliyor. Günlük ömür aktivitelerinde ailesine daha az bağımlı. Kendi muhtaçlıklarını kendisi görebiliyor. Bu halde hoş bir sürecin içerisindeyiz. Daha da hoş yerlere ulaşacağımıza inanıyorum” diye konuştu.